گلبن عیش می دمد. ساقی گلعذار کو؟
باد بهار می وزد. باده خوش گوار کو؟
مجلس بزم عیش را غالیه مراد نیست،
ای دم صبح خوش نفس! نَکهَت زلف یار کو؟
گلبن عیش می دمد. ساقی گلعذار کو؟
باد بهار می وزد. باده خوش گوار کو؟
مجلس بزم عیش را غالیه مراد نیست،
ای دم صبح خوش نفس! نَکهَت زلف یار کو؟