ای دل! آن دم که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج، به صد حشمت قارون باشی.
در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم بد دور! به جاه از همه افزون باشی.
ای دل! آن دم که خراب از می گلگون باشی
بی زر و گنج، به صد حشمت قارون باشی.
در مقامی که صدارت به فقیران بخشند
چشم بد دور! به جاه از همه افزون باشی.