یارب! آن نو گل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو، از چشم حسود چمنش.
گرچه از کوی وفا گشت به صدمرحله دور
دور دار آفت دور فلک از جان و تنش!
یارب! آن نو گل خندان که سپردی به منش
می سپارم به تو، از چشم حسود چمنش.
گرچه از کوی وفا گشت به صدمرحله دور
دور دار آفت دور فلک از جان و تنش!