دردا که یار، در غم و دردم بماند و رفت
ما را چو دود بر سر آتش نشاند و رفت!
مخمور باده طرب انگیز عشق را
جامی نداده، زهر جدائی چشاند و رفت!
دردا که یار، در غم و دردم بماند و رفت
ما را چو دود بر سر آتش نشاند و رفت!
مخمور باده طرب انگیز عشق را
جامی نداده، زهر جدائی چشاند و رفت!