به فراغ دل، زمانی نظری به ماهروئی،
به از آن که چتر شاهی همه عمر و های و هوئی!
به خدا که رشکم آید به رخت ز چشم خویشم!
که نظر دریغ باشد به چنان لطیف روئی.
به فراغ دل، زمانی نظری به ماهروئی،
به از آن که چتر شاهی همه عمر و های و هوئی!
به خدا که رشکم آید به رخت ز چشم خویشم!
که نظر دریغ باشد به چنان لطیف روئی.